توضیحات تکمیلی

شرکت سازه‌پردازی ایران، یکی از شرکت های پیشرو در ارائۀ خدمات مهندسی سواحل، بنادر و سازه‌های دریایی می باشد و مطالعات توسعه و عملیاتی کردن استفاده از آرمور بتنی ایرانی را از سال 1390 آغاز کرده‌است. مطالعات توسعه‌ی اولین آرمور ایرانی منجر به توسعه آرمور بتنی با نام دژپاد گردید. آرمور دژپاد از نوع آرمورهای بتنی با چیدمان تک لایه و با اتکا بر پایداری ناشی از درگیری بین بلوک‌های مجاور می‌باشد. این آرمور با شکل هندسی مناسب، ضمن برخورداری از پایداری هیدرولیکی و استحکام سازه‌ای مناسب، از مزیت شاخص سهولت استقرار نیز برخوردار است که آنرا نسبت به قطعات دیگر متمایز می‌کند. هندسه پيشنهادي آرمور ايراني دژپاد پس از ارائه طرح هاي مختلف و بررسي نقاط ضعف و قوت آرمور‌هاي تک لایه موجود نظیر شکست در زمان استقرار و خرابی‌های پیشرونده، ارائه شده است. ديگر مشخصه‌اي كه در ارائه طرح هندسي آرمور مد نظر قرار گرفته است ايجاد تناسب بين پايداري هيدروليكي و استحکام سازه‌اي بلوك مي‌باشد. به منظور ارزیابی عملکرد هیدرولیکی و سازه‌ای آرمور دژپاد مدل‌سازی‌های عددی و فیزیکی متعددی با مقیاس‌های گوناگون انجام شده است. به منظور مقایسه عملکرد هیدرولیکی آرمور دژپاد با چیدمان‌های مختلف و مقایسه عملکردی با سایر آرمورها، آزمایش‌های مدل فیزیکی برای آرمور بتنی با امواج با طیف گسترده ارتفاع امواج از           0.5Hs تا 1.25Hs درآزمایشگاه سازه‌های دریایی دانشگاه‌های تهران و تربیت مدرس انجام شده است. نتایج آزمایش‌ها در شرایط ارتفاع متعارف امواج، نشان دهنده پایداری کاملاً مطلوب آرمور دژپاد  عدم لغزش بلوک‌های منفرد و حفظ پایداری کل مقطع) برای دو نوع حالت استقرار منظم و نامنظم بوده است. در اکثر آزمایشات با ارتفاع موج بالاتر از حد طراحی  (1.25Hs) ، عملکرد هیدرولیکی آرمور دژپاد حفظ شده و منجر به تخریب‌های پیش رونده نشده است. بلوک های آرمور بتنی در حین حمل و استقرار و همچنین در زمان برخورد امواج طوفانی، تحت نیروهای ضربه‌ای قرار می‌گیرند. از آنجا که پایداری کل مقطع موج شکن با آرمور بتنی تک لایه کاملاً وابسته به حفظ درگیری بین قطعات آرمور می باشد، مقاومت سازه ای قطعات بتنی بویژه در برابر نیروهای ضربه‌ای اهمیت زیادی دارد. یکی از نقاط قوت مهم آرمور دژپاد، پایداری و استحکام سازه‌ای آن با رفع نقاط ضعف مشاهده شده  در آرمورهای مشابه می‌باشد. پایداری سازه‌ای آرمور دژپاد با افزایش سطح مقطع آن در قسمت‌های بحرانی  و در معرض تمرکز تنش، بطور قابل ملاحظه‌ای بهبود یافته است. این موضوع با مدلسازی عددی با روش تحلیل المان محدود قطعه با انجام بارگذای‌های مختلف قطعه مورد بررسی قرار گرفته است. جهت بررسی اثربخشی بهبودهای سازه ای صورت گرفته،  آزمایش‌های استحکام سازه در مقیاس واقعی نیز انجام شده است که نتایج بیانگر عملکرد سازه‌ای بسیار مناسب این آرمور در مقایسه با نمونه های مشابه بوده‌است برخی از آزمایشات سقوط انجام شده بر روی آرمور دژپاد در مقیاس واقعی عبارتند از:

• واژگونی بر روی پایه مکعبی
• واژگونی بر روی پایه تیزگوشه
• سقوط چکشی
• سقوط آزاد